به گزارش مرکز ارتباطات و اطلاع رسانی معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانش‌بنیان ریاست جمهوری، عباس رحمانی مدیرعامل شرکت آرش شاتین با اشاره به طراحی و ساخت تجهیزات تخصصی در حوزه نجات، تعلیق، نشت‌یابی و مخزن‌های انعطاف‌پذیر، افزود: شرکت دانش بنیان آرش شاتین در راستای بومی سازی محصولات روز دنیا برای نخستین بار در ایران با تکیه بر چندین اختراع، موفق به طراحی و تولید انبوه تجهیزات تخصصی نجات، تعلیق، فلوتیشن و مخازن انعطاف پذیر گردیده و همچنین دارای توانمندی ساخت محصولات انعطاف پذیر ضد آب و خوردگی با فبریک های چند لایه ترموپلاست، استاپرهای لوله های نفتی و بوم های بادی بادی جلوگیری از نشت نفت است.

این فعال فناور ادامه داد:  کاربرد محصولات یاد شده گسترده است و در زمینه های هوایی، دریایی کاربرد دارد و مشتریان طیف وسیعی از کاربران مرتبط با صنایع دریایی هستند.

رحمانی با بیان این‌که محصولات تولید شده نمونه مشابه داخلی ندارند، ادامه داد: برای ایجاد تمایز نسبت به محصولات خارجی سعی شده است با ساخت نمونه‌های تخصصی‌تر برای هر یک از طیف مشتریان و اضافه کردن قابلیت‌های بیش‌تر امکان رقابت با محصول خارجی از طریق نوآوری ایجاد شود.

وی با اشاره به جلوگیری از خروج ارز و کمک به حفظ سرمایه‌های کشور با تولید داخلی این دست محصولات عنوان کرد: واردات این محصولات بین یک تا 10 میلیون دلار در سال ارزبری در پی دارد که با حمایت از تولید داخلی و ارتقای حجم تولید، می‌توان مسیر خروج ارز و واردات نمونه‌های خارجی را با تولیدات کیفی داخلی مسدود کرد.

مدیرعامل شرکت آرش شاتین، نوآوری در عملکرد و اضافه شدن امکانات بیش‌تر نسبت به نمونه‌های مشابه را دو ویژگی محصول ساخت ایران دانست و افزود: ارتقای طراحی برای کاهش مشخصات ابعادی برای جانمایی در همه فضاهای شناورها و کاهش قیمت بخشی از نقاط مثبت پروژه‌های این شرکت به شمار می‌رود.

رحمانی با اشاره به ایجاد اشتغال برای پنج تا 10 نفر به صورت مستقیم و متناسب با حجم پروژه‌ها بر ظرفیت اشتغال‌زایی بیش‌تر در صورت حمایت از تولیدکنندگان دانش‌بنیان تاکید و خاطرنشان کرد: با وجود تأکیدات جدی برای حمایت از نمونه‌های داخلی، همچنان برخی از ارگان‌ها با دور زدن قوانین جاری نسبت به خرید خارجی اقدام می‌کنند که در صورت اقدام جدی و حمایت از تولیدکنندگان داخلی، می‌توانیم شاهد نقش آفرینی هرچه بیش‌تر شرکت‌های دانش‌بنیان در اقتصاد کشور باشیم.

#11

انتهای پیام